Drie tot vier- van de acht

Dear Journal,

Het verzamelen van dingen die ik denk nodig te hebben is niet genoeg. Het wordt eens tijd om mijn koffer echt goed in te pakken, zodat ik genoeg tijd heb om de zaken die ik nog niet heb, te kunnen regelen.

Echter bij punt vier liep ik al vast. Drie tot vier t-shirten? Dat moet lukken, want ik heb er op dit moment zeven aan de kast hangen en één aan. Het probleem is alleen dat ik ze allemaal wel mee wil hebben. De t-shirten die aan de kast hangen zijn lekkere wijde jongens shirten in de maten S tot XL (note: 1. Ik ben zelf een XS-je 2. Mannen maten zijn groter dan vrouwen maten)

Nu heb ik een nieuw shirtje aan die mijn zus meegenomen heeft uit Mauritius; hier kan ik ook prima in bewegen/werken. Stiekem ben ik wel een beetje teleurgesteld dat ik in deze vrouwen cliché gevallen ben. *Mannen hulp is dus welkom; overweegt om haar Skypenaam achter te laten ;)*

Verder moet ik zeggen dat de Packing List van ISV heel professioneel opgesteld is. Er staan wat dingetjes op waar ik zelf nog niet aan gedacht had. Onder andere een First Aid Kit. Ook het idee van de laagjes kleding en de uitleg waar elke laag voor dient is goed, omdat het inzicht geeft in waarom je juist die kledingstukken inpakt. Mijn onschuldigheid zal vast komen omdat dit de eerste keer is dat ik zo'n soort reis maak. En hoe meer ik mij er in verdiep, hoe leuker ik het vind!

Gisteren heb ik mijn Resource Document over Nieuw-Zeeland doorgelezen. 31 pagina's aan informatie over de biodiversiteit, ecosystemen, het klimaat, de flora en fauna en de invloeden van de kolonisatie. Het was enorm interessant om door te nemen, want het bevestigt hoe belangrijk het is om het werk van ISV voort te zetten.

Nieuw-Zeeland lijkt namelijk een land waar het goed gaat, maar dat gaat het zeker niet. Met de natuur niet. Bijna alle diersoorten en plantensoorten in Nieuw-Zeeland hebben zich afgezonderd ontwikkelt van alle andere soorten in de rest van de wereld, waardoor deze soorten alleen in Nieuw-Zeeland te vinden zijn. Door de bijna dagelijkse introductie van nieuwe plantensoorten, komt de native biodiversiteit in gevaar. Dit schaadt ook het grotere ecosysteem, waardoor het land de unieke landschappen verliest.

De conclusie die ik uit het document gehaald heb, is dat wij mensen meer moeten leven via het idee van de Māori: "That humans are part of the landscape, they must live within its limits, and they have responsibilities to sustain the landscape and thus sustain themselves."

Een deel van het volk gelooft er in dat de natuur en cultuur niet tot verschillende categorieën behoren "All living species are descended from the sky father (Rangi) and the earth mother (Papa). Thus all species including humans, and all phenomena like rocks, water, wind and waves, are related and share a common genealogy (whakapapa).

Dit perspectief laat zien dat mensen hun gedrag moeten aanpassen aan de natuur om hen heen, wat bijna alle westerse culturen negeren. Wij zijn een deel van de aarde, de aarde niet een deel van ons.

Nog een link naar een korte video: In het nationale rugby team van Nieuw-Zeeland, the All Blacks, zijn ook de Māori vertegenwoordigt. Het is een ritueel om vóór de wedstrijd een war dance op te voeren (de Haka) om de tegenstander te imponeren. Ik vind het echt heel stoer :3 
https://www.youtube.com/watch?v=OqWB1RfOO4M 

~Faya

Verzamelen

Dear Journal,

Vandaag is het 17 juni. Het laatste tentamen is gemaakt en de laatste paper is ingeleverd; tijd om een paar belangrijke dingetjes in de koffer te gooien.

Er zijn een aantal spullen die ik al klaar kan leggen, voordat ze eerst nog het hele huis doorkruisen en ik er vervolgens achter kom dat ik echt niet meer weet waar ik het gelaten heb.

Daarom liggen er in mijn koffer nu een aantal random spullen als een opladers, camera, paspoort, batterijen, wandel/werkschoenen, tandenborstel (één van de nieuwe ;P ), mini zaklantaarn, mijn papieren Journal (zie foto hiernaast), belangrijke papieren en een wereldstekker.

In mijn Journal mag een zelfgemaakt voorblad niet ontbreken; daar ga ik na het posten van deze woorden mijn prioriteit aan stellen. Het eindresultaat volgt nog zeker in één van de volgende blog updates.

Tot ik weet of ik herkansingen heb kan ik alles wat ik op mijn slaapkamer heb liggen en denk nodig te hebben voor mijn reis, verzamelen. ISV heeft een checklist gemaild, maar die ga ik pas gebruiken als ik wat serieuzer mijn koffer in ga pakken.

Verder ben ik op dit moment aan het nadenken welke extra extra activiteiten ik nog wil doen na het harde werken. Bungy Jumping en Ice Skating in Queenstown, Skydiven in Franz Josef, Lord of the Rings tour...  €n dan $ zijn  €r nog $ zo'n vijftien ander € activit €iten om $ uit te ki €zen $. 

Ook heel belangrijk is een beetje contant geld in mijn moneybag (zoals Käti uit Estland zo leuk zegt i.p.v. wallet, oftewel portemonnee) hebben en kijken hoe ik het 'goedkoopst' kan bellen/sms'en naar Nederland of naar nummers in Nieuw-Zeeland zelf, mocht dat nodig zijn, plus extra beltegoed opwaarderen. Alles voor de zekerheid. 

Aankomende maandag (20 juni) sta ik op Schiphol voor een oriëntatieronde. Ik ga mee mijn zus ophalen die terugkomt vanuit Mauritius. Die Geschwister Kruit zijn namelijk beiden 'ondernemende dochters', zoals mijn ouders de laatste tijd steeds vaker te horen krijgen ;D

~Faya

P.s. Denk nog even aan de playlist, mocht je dit nog niet gedaan hebben:
https://fayasjournal.blogspot.nl/2016/06/travel-playlist.html

Project Overview

Dear Journal,

Gisteravond heb ik mijn project overview binnen gekregen. Hier staat specifieke informatie in over het project waar ik aan ga werken. In deze post heb ik een overzicht voor jullie van de belangrijkste en leukste dingen om te weten.

Locatie: Emanuera farm, valley of Motatau, Northland, Nieuw-Zeeland
Tipene Road (Native Nature Tours)


Het land is sinds 15 generaties in bezit van de lokale Māori familie, die als tangata whenua (mensen van het land) hun verantwoordelijkheden als kaitiaki (guardian) erg serieus op zich nemen. Zij zien de geografische landschappen niet als plekken om oppervlakkig te bewonderen; het is de bron van hun culturele materialen zoals voedsel en medicijnen.

Taken van de vrijwilligers: Het restaureren van de waterwegen van de lokale whanau (familie), zodat de inheemse vissoorten toenemen.

  Kokopu, voorbeeld van een inheemse vissoort die afhankelijk is
van de natuurlijke omgeving. Steeds minder aanwezig in Nieuw-Zeeland
door de kolonisatie en landbouwontwikkelingen in de late 19e eeuw. 

Het doel van mijn project is de Mānuka plant terug te geven aan de natuur en beschermen rond de waterwegen en natuurlijke bronnen. Hiermee kan de familie een economische sprong maken door Mānuka honing te oogsten en een voorbeeld te vormen van milieuvriendelijk boeren en hiermee omliggende families inspireren de waterwegen gezond te houden.




Accommodatie: Ik verblijf samen met 15 andere studenten (note: toch nog iemand uit Europa: Schotland) in marae (ontmoetingshuis) van mijn host family. Wij worden verwelkomd met een traditionele powhiri (o.a. zang en dans).
Pluspunten: comfortabel matras op de grond, cultureel protocol, unieke culturele ervaringen om op deze manier te leven, badkamer en keuken faciliteit, ruimte 'to bond' & no wifi. Ik herhaal. No. Wi.Fi.  <3
Minpunten: *Het is maar goed dat ik die niet kan vinden, anders zou het heel wat overwinningskracht gaan kosten om deze reis te maken*

Verder staat in het project overview informatie over de groepsdiscussies die plaats zullen vinden en het belang van het bijhouden van een eigen journal. Ik weet dat ik in Oldenburg een hele mooie journal kan vinden, echter daar kom ik niet meer. Naar een oplossing wordt nog gezocht. Tot die tijd blijf ik de muziek downloaden die jullie mij gestuurd hebben. Heel veel dank daarvoor!

~Faya

(Heb je de playlist post gemist? Lees het hier terug: https://fayasjournal.blogspot.nl/2016/06/travel-playlist.html)

Travel playlist

Dear Journal,

De dagen dwalen waanzinnig sluw voorbij terwijl de zon haar warmte over onze aarde straalt. 5 mei, 27 mei, 4 juni... de spanning stijgt terwijl mijn research klok begint te tikken. Tranen prikken in mijn ogen als ik lees dat de afstand tussen Over de Dijk en Waimahae een kleine 18.000 kilometer bedraagt. Dat mijn verblijfplaats aan de andere kant van de blauwe bol lag, was mij vanaf dag één duidelijk. Waarom ben ik dan nóg enthousiaster door deze cijfers? Wat is het ding aan cijfers dat zij mij bevestigen hoe ver ik reizen zal?

18.000 kilometer. Ik knipper met mijn ogen en waan mij in gedachten door de wolkenzee ver boven de golven van de bomen onder mij. Amsterdam, Dubai, Melbourne en dan zo'n 23 uur en 19 minuten van Amsterdam af ben ik in Auckland & nóg niet op locatie.

Voor deze fantastisch lange reis zou ik graag dé perfecte playlist samenstellen. Maar dat gaat niet. Ik zou niet kunnen kiezen tussen pop-punk en punk rock en emo pop of post-hardcore en metalcore of alles en niets plus meer en zo veel meer bands om uit te kiezen.

Lieve lezer; daarbij heb ik graag jouw hulp nodig. Natuurlijk heeft iedereen een eigen muzieksmaak, een stiekem fout luister liedje, een band waar je niet zonder kan, mag, wil en een favoriete zanger of zangeres. Of dat ene genre dat je absoluut niet uit kan staan. Zo ook ken ik deze struggles.

Maar vandaag, hier, nu, met jou, wil ik out of the box denken. Ik ga het avontuur aan in Nieuw-Zeeland. Waarom niet ook het avontuur aangaan tijdens mijn reis ernaartoe?

Jou wil ik van harte verzoeken een nummer achter te laten in de reacties, via een persoonlijk berichtje op facebook of mijn mail (freija96@hotmail.com). Het liefst met naam vermelding en een uitleg waarom dit nummer zoveel voor jou betekent en ik de reden dat ik het absoluut op mijn playlist moet zetten, zodat ik tijdens het luisteren van de muziek de namenlijst door kan lezen en een fluistering door het luchtruim jouw kant op kan laten vliegen.



Dank voor het lezen & ook alvast voor de waarschijnlijk
meest random playlist waar ik ooit naar zal luisteren :3

~Faya

Packing list

Dear Journal,

Mijn winterkleding ging vanuit mijn kledingkast naar de opbergkast, want met 20+ graden gaan de zomerjurkjes voor. In mijn hoofd zag ik al inpak scenario's. Dit topje, deze jurk en die shorts... of niet. Want in de zomer, is het winter. Ik zakte zuchtend op de grond en woelde door de dikke truien heen. Kan ik alles over vier weken weer uit de kast halen. Heel slim bedacht dit.

Laagjes dragen... dat is toch niet te doen met deze dingen? Kan ik hier wel goed in werken? Het is wel zonde als dit vies wordt. Ach het wordt toch wel weer gewassen. Dit mag niet eens in de wasmachine?! #Trying to adult.

Tussen al het kleding enthousiasme door, moest ik heen en weer reizen naar Groningen voor een mondeling tentamen. Om 11 uur in de ochtend stond ik weer buiten het Harmoniegebouw. Ik dacht eens na wat ik kon doen voordat ik 's middags met de trein naar huis zou gaan en besefte dat ik haarelastiekjes nodig had voor mijn reis, want die krengen verdwijnen waar je bij staat en met mijn haar dat in meer dan alle bestaande windrichtingen waait, is het moeilijk om de Manuka te planten.

Op naar Primark Groningen dan maar. Nieuw, dichtbij en goedkoop. Niet dat winkelen ooit mijn sterkste punt is geweest of dat ik er nou zo gelukkig van word. Het is gewoon even nodig, nam ik mijzelf voor. Verbazingwekkend genoeg kwam ik niet alleen met elastiekjes de winkel uit ;) Pluspunt: alles wat ik heb gekocht is voor the greater good Nieuw-Zeeland.

Nu ben ik heel enthousiast om te delen wat ik gekocht heb. Niet dat dit nu een fashionblog wordt, daarvoor verwijs ik jullie door naar https://fashionistanaomi.blogspot.nl/ (Subtiel. Heel. Sub. Tiel).

Laat ik dan ook maar gewoon beginnen met het aller spannendste: de elastiekjes. Zie die prachtige zwarte kleur, de esthetische ronde schoonheid, de fij... okay genoeg. Maar voor vrouwen zijn elastiekjes echt heilig. Do not ever underestimate their power!










Next in line. Tandenborstels. Ook niet heel spannend eigenlijk. Fashionblog? Ik geloof niet dat ik nog meer voorbeelden hoef te geven om te concluderen dat het niet mijn ding is. Bekijk mijn nieuwe tandenborstels toch maar even ;P













Winter = warm blijven = sokken. Deze kwam ik tegen toen ik de gehele Primark door liep. Want als je er dan toch bent, kun je net zo goed kijken of er meer dingen zijn die wellicht handig zijn voor de reis. Balen dat er alleen maar setjes waren met roze sokken er in, said the non-pink fan. Plus maat 37-42? Misschien had ik toch beter sokken van de kinderafdeling kunnen halen?



Als laatste kwam ik nog een trui tegen die makkelijk aan- en uit te doen is plus er kunnen laagjes onder/over gedragen worden. Not sure in hoeverre dit een excuus was om de trui te kopen. Though ik zal hem zeker dragen in Nieuw-Zeeland.

 ~Faya