01-08-2016

01-08-2016

Dear Journal, 

Wij zijn de dag begonnen met White Water Rafting in de koude Kaituna rivier. Kai staat voor voedsel, tuna voor eel. Je weet dus wat er gebeurt als je de rivier in valt ;) Er was een waterval die door het hoge water zo'n 7 meter hoog was. Op dat punt sloeg onze boot om en zijn wij in het water gevallen. Later zijn er nog wat stunts gedaan en foto's gemaakt die wij als groep gekocht hebben. 

Nog altijd frozen to the bone van het raften zijn wij naar de Ogo gegaan; in een grote opgeblazen plastic bal met warm water van de heuvel af rollen. De meesten hebben ook de rol van de hoekige baan gemaakt of een derde rol toegevoegd. Er zijn zelfs een paar geweest die een bal over zich lieten rollen die van de heuvel af kwam met twee jongens van de groep er in. Na de rol konden wij in de hottub, die voor mij niet warm genoeg was. 

 

Terug in de bus had ik moeite om mijzelf weer warm te krijgen, waardoor ik van de buschauffeur een extra deken kreeg. Maar voor de activiteit van de avond was ik helemaal ready. In Māori Village hebben wij in de nachtlucht meer over de cultuur geleerd. Ook hier was zang, dans, de haka en de hangi. En al moet ik zeggen dat het een interessante ervaring was, het was te commercieel opgezet. Dit komt omdat een deel van mijn groep en ik de situatie meegemaakt hebben bij een Māori familie thuis. Maar wel zagen wij nu hoe de stammen zo'n honderd tot tweehonderd jaar geleden geleefd hebben en hoe zij hun warriors trainden; up hill met een mond vol zeewater en een zware steen in de hand. De vrouwen deden vooral het weefwerk, de mannen ook nog tatoeëren. Twee tot drie mm in de huid slaan (vier tot 5 keer herhalen) waarna de inkt er in gebrand wordt.  

 

Onze buschauffeur van de village tour begon op de reis terug met ons te zingen. Mijn groep zong Te Aroha, zong spontaan: 'The driver had no license, no license, no license, the driver had no license, oh my gosh' op het ritme van 'wij gaan nog niet naar huis' en maakte meer dan vijf rondjes op de rotonde. 

~Faya