24-07-2016

24-06-2016

Dear Journal, 

BUNGY TIME! <3 

 

 

Eerst was het tijd voor een ochtendwandeling in de regen. Ik ben door het Queenstown park gelopen, langs een Antarcticatocht memorialstone en down door de naaldbomen richting Lake Wakatipu. Het waaide er redelijk hard en de toppen van de bergen in het uitzicht waren bedekt met wolken; het was een prachtig uitzicht. Het pad volgend kwam ik uit bij Queenstown Ice Arena, die net om 10:00 uur open ging. Hier heb ik tot 11:15 uur geschaatst. Ik heb het laatste rondje van een kids ijshockey team kunnen zien. In de arena werd luide muziek gedraaid en er was een soort discolicht vanaf het plafond. Ik heb enorm van het schaatsen genoten. 

 

Toen kwam het moment om in te checken voor de Bungy. Ik had er al voor betaald, dus het liep snel door; drie keer een weeg check en toen wachten tot de bus ons naar de Nevis Jump bracht. Ik was de enige van de ISV groep, so soort van on my own, gelukkig. Op het moment dat ik boven in de cabine stond die aan kabels hing, voelde ik mij niets anders dan ik mij normaal voel; niet angstig of nerveus, niet enorm hyper en excited to jump (al wilde ik maar al te graag springen, mijn geduld hield het ook prima vol). 

 

 

One... Two... Three... Jump! Denk je dat ik aarzelde? Ik weet achteraf niet hoe ik dit gedaan heb, maar ik sprong direct, 134 meter de diepte in. De Nevis Jump is 's werelds nummer 14 hoogste Bungy Jump. Het gevoel tijdens de vrije val is absoluut niet te beschrijven, zo gaaf als het is. Excitement vermengd met 0,005 % angst... Nee, angst is een te zwaar woord. Ik wist bij de tweede bounce mijn voeten vrij te trekken, waardoor ik in een zithouding van het uitzicht en het vrije gevoel kon genieten. 

 

 

Daarna kwam de Nevis Swing; weer voelde ik mij net als normaal. Vlak vóór het moment dat ik werd geduwd, kwamen twee leden van de ISV groep binnen. Later heb ik hen nog zien swingen in een tandem swing. De Swing is zo'n 30 meter vrije val en 200 meter swing afstand. Tijdens de vrije val voelde ik weer die rush; dit keer wist ik welk gevoel komen ging though. Het was absoluut het gaafste wat ik ooit in mijn leven heb gedaan; ik ga zeker nog een Bungy Jumpen in mijn leven! Sweet as, om het maar in Nieuw-Zeelandse termen te houden. 

~Faya